از بلوار فرودگاه که به سمت شهر حرکت می کردی بیلبورد هایی با عکس شهید دیالمه توجهت را جلب می کرد. در داخل شهر، میادین، بلوارها و بیش از همه در خیابان دیالمه وجود او را حس می کردی... گویا دیالمه دوباره به مشهد بازگشته بود،می توانستی عکس ها و برخی سخنان او را همه جا بیابی.
دفتر تبلیغات اسلامی حال و هوای دیگری داشت. در سالن آمفی تئاتر (روی سن)، عکس بزرگ او را می دیدی که نشسته و نظاره گر همگان است.
مراسم با تلاوت آیاتی از قرآن کریم و صوتی دلنشین آغاز شد:"مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلا"(احزاب/23)
پس از پخش صلوات خاصه امام رضا(ع) و کلیپی درباره شهید دیالمه، خواهر شهید سخنانی در تبیین ویژگی های او که یادآور مجاهدت های آن شهید در عرصه تبیین اندیشه ناب اسلامی بود، ایراد کرد. فضا به گونه ای بود که گویی همین چند روز پیش او شهید شده بود!
حضور جمعی از دانشجویان که اساسا او را ندیده بودند، نشانگر عمق خلوص شهید بود و تجلی این وعده الهی که : "إِنَّ "الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا"(مریم/96) کسانی که ایمان بیاورند و عمل صالح انجام دهند خداوند محبتی از آنان در دل ها قرار می دهد.
برنامه با شعری در رثای شهید و سرانجام اهدای لوح یادبودی از رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد به مادر شهید پایان یافت.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.